Bitiyor insanın hırsı, tükeniyor gücü, kalmıyor dayanağı, bir başka bakıyor âleme, sakinleşiyor, dinginleşiyor duruşu, olmasa da olur oluyor olmazsa olmazları kaybedince Anasını… Mekânın Cennet Bahçesi Olsun ANAM…

Birçok yazı kaleme aldım, tek solukta hem de kelli felli yazılar ama hiçte kolay olmadı. Seni anmak çünkü senle başlayan yolculuğumda ben hep tecrübesizdim, şimdi titrerken ellerim ve sızlayan bedenimle neye nasıl nereden başlayacağımı bilmeden basıyorum klavyenin her bir tuşuna… En sevdiğin müziği sen dinliyormuş gibi defalarca tekrara alarak ekrana bakamadan titriyorum anam, özlüyorum, ağlıyorum kimse görmeden her yerde…
Kokluyorum evini kokun gitmeden, üşüyorum anam sen o mermerin altındayken, soruyorum hep hocalara yolculuğunu merak ediyorum, hep içimin rahatlamasını istiyorum ama beş dakika sürüyor nefes alışlarım. Sonra yine düğümleniyor boğazım, dikiliyor boşluğa bakışlarım, hiç bu kadar zor olmamıştı sana varışları ayaklarımın… Ben alıştıramadım hala mezar taşına bakan gözlerimi.
Tekrardan ansın istiyorum annesini kaybeden her okuyan, açsın istiyorum ellerini Rabbine etsin içinden geldiği gibi duasını kendini yetiştirip bu günlere getirene bir Fatiha’da bu yazının hatırına göndersin Yaradan’ına anasının ruhu için…
Evet, daha önce Kozan Manşet Gazetesinde girdik hanelerinize bu sebeple bu yolda yürüme cesareti veren Manşet Gazetesi imtiyaz sahibi Hamza güven abime teşekkür ederim. Bundan böyle Kozan Sancak Gazetemizin köşesinden sesleneceğiz okurlarımıza aynı zamanda kozansondakika.com sayfasının köşesinde olacağız. Kalbimizden ne süzülürse dilimize o akacak ellerimizden klavyemize amacımız bir kardeşimizin de olsa kalbine girmek ve bu fani âlemde iyi ve güzele dair ne varsa onu sunmaya çalışmaktır.